Historiek van de
'Koninklijke Kring Reserveofficieren Leuven'

Op 15 april 1934 verscheen in "Le Journal des Petites Affiches" n° 15/116e jaargang volgend bericht:

Dit is de eerste keer dat er melding gemaakt wordt van de Kring voor Reserveofficieren van Leuven.

Luitenant Emmanuel, Pierre Vanhove, geboren te Leuven op 29 augustus1902,gehuwd met Vander Haeghen, Auguste, was onderwijzer. Hij was zeer actief in alle zaken die met de verdediging van het land of de bescherming van de bevolking te maken hadden. Hij is, enkele tijd voor de Duitse inval van 1940, zelfs medeoprichter geweest van een school voor de passieve luchtverdediging. Zijn inzet en enthousiasme werden hem onder de oorlog echter fataal. Hij werd door de Duitse bezetter gedeporteerd en werd op 2 maart 1944 te Breendonk gefusilleerd. Na de dood van luitenant Vanhove, en als gevolg van de oorlog, is het enkele jaren stil geweest rond de reserveofficieren van Leuven.

Onder impuls van Yves Hanset, een jonge doctor in de rechten en Joseph Van Messem, leraar, werd op 24 augustus 1954 een brief gestuurd aan enkele vrienden reserveofficieren. Ze nodigden hen uit om de Vriendenkring van de Reserveofficieren van Leuven nieuw leven in te blazen. Het opzet lukte en de officiële stichtingsvergadering van de herboren kring ging door in het college De Valk, Tiensestraat, waar toen een kazerne was. Een vergaderlokaal werd verkregen in de Tarweschoofkazerne, Parkstraat te Leuven.

Onder de enthousiaste leiding van de heer Van Messem, die de eerste voorzitter werd, gesteund door de erevoorzitter notaris Roberti de Winghe en Yves Hanset, hernam de kring zijn activiteiten.

In 1957 waren er al een vijftigtal leden. De kring sloot dan aan bij de NAVRO (Nationale Vereniging voor Reserveofficieren) en kon van af dan ook rekenen op de steun van de "School Kwartiermeester en Transport " te Heverlee. (later: Logistiek Centrum van de Landmacht).Deze steun wordt thans verdergezet door het Hoofdkwartier van de Brigade Para Commando

De heer Van Messem is gedurende twintig jaar voorzitter geweest. Hij werd opgevolgd door LtKol Ernest Vandenhoeck,LtKol Ray Ieven en LtKol Jan Antonneau.
Thans is LtKol Pierre Dewit de voorzitter.

De kring van Leuven bestreek gedurende vrij lange tijd een groot rekruteringsgebied. Er waren leden van Diest en Tienen en zelfs verder. Door het oprichten van nieuwe kringen in die steden, komen praktisch al onze leden uit Leuven of de onmiddellijke omgeving. De kring telde toen 323 leden. Door de opschorting van de dienstplicht telt de kring nog 80 leden. Eenmaal de nieuwe reserve op punt gesteld zal automatisch het aantal leden weer toenemen.

Zoals andere kringen, heeft Leuven steeds deelgenomen aan allerhande militaire activiteiten zoals competities, oefeningen en schietwedstrijden. Op internationaal vlak zijn de leden van onze kring ook altijd zeer actief geweest en namen ze deel aan congressen en bezoeken in de diverse NATO-landen. Regelmatig worden buitenlandse delegaties ontvangen door onze vereniging.

Doorheen de jaren heeft de kring van Leuven steeds een bijzondere aandacht besteed aan de relaties met de burgerbevolking. Zo wordt bijvoorbeeld jaarlijks een wandeltocht georganiseerd voor een breed publiek en worden er discussieavonden gehouden over belangrijke nationale en internationale defensieproblemen.

Sedert 4 september 1989 gaf Zijne Majesteit de Koning de toelating om het predikaat koninklijke aan onze kring toe te voegen, zodat de officiële naam van onze vereniging thans is: "Koninklijke Kring voor Reserveofficieren van Leuven."

Tot slot mag niet vergeten worden te vermelden dat door een gelukkig toeval, onze kring thans de bewaarder is van het vaandel van de "Belgian War Veterans 1914-1918, Los Angeles, Californië."

Tevens werd - ter gelegenheid van de organisatie in Heverlee van de algemene vergadering van KNVRO op 16 maart 1999 een eigen vaandel van de vereniging ingehuldigd.

Historiek van de
'Kring Reserveofficieren West Brabant'

Op 19 september 1964 werd na ruggespraak met de besturen van B.V.R.O. Pajottenland en BVRO Brussel een kring van reserveofficieren opgericht onder de benaming B.V.R.O. Halle-Vilvoorde wat in feite neerkwam op het fusioneren van de voornoemde afdelingen tot één kring.

Onmiddellijk werd een reglement van inwendige orde opgesteld en werd er overgegaan tot ledenwerving. Het toenmalige B.V.R.O.-tijdschrijft "De Schrans" werd onder de leden verspreid.

In 1965 kreeg B.V.R.O.-Halle-Vilvoorde de huidige benaming van Kring van Reserveofficieren West Brabant en sloot bij N.V.R.O. aan.

K.R.O.W.B. had toen en heeft nu nog als werkgebied het administratief arrondissement Halle-Vilvoorde. De kring kon zich in de beginperiode verheugen op een gevarieerde en doeltreffende werking dank zij de inzet van bestuur en leden.

Later volgen vervolmakingsprestaties in samenwerking met andere kringen en met G.D.C.R. Brabant, waaronder zelfs een overlevingsproef in de schilderachtige streek van Bouillon, uitgewerkt door de toenmalige Maj MILITIS.
In oktober 1971 wordt een bezoek gebracht aan de installaties van de Regie der Luchtwegen en aan de 15 Wing te Zaventem en te Melsbroek, en in hetzelfde najaar wonen een aantal leden van de kring de herfstmaneuvers in Duitsland bij.

Datzelfde jaar viert K.R.O.W.B. ook het tienjarig bestaan. Tijdens een vriendenmaal, te dezer gelegenheid aangeboden, schetst de toenmalige Maj (R) R. VAN AERSCHOT, later nationaal ondervoorzitter van N.V.R.O. de rol van de reserve als volgt:

In dit verband wordt ook klare taal gesproken over het feit dat te veel reserveofficieren na hun demobilisatie geen belangstelling meer hebben voor het leger, en dat alleen 'actieve' leden een belangrijke rol kunnen spelen.

Ook op burgerlijk vlak laat de K.R.O.W.B.zich niet onbetuigd. Talrijke toeristische autozoektochten worden georganiseerd in het Pajottenland. Zij kennen heel wat bijval evenals de kinderfeestjes en de familieuitstappen.

Op 25 mei 1976 roept de K.R.O.W.B. een bijzondere algemene vergadering samen. De toenmalige nationale ondervoorzitter N.V.R.O. en medelid R. VAN AERSCHOT, spreekt te dezer gelegenheid over het N.V.R.O.-programma inzake landsverdediging en over de onderhandelingen die worden gevoerd met het betreffende departement betreffende de toekomst van de reserveofficier na de door Minister P. VANDENBOEYNANTS aangekondigde hervormingen. Enkele leden worden ambtshalve ontslagen, doch door tussenkomst van de nationale ondervoorzitter weer in hun functie bevestigd.

Er begint helaas in de schoot van de K.R.O.W.B. een malaise.

Van 1974 af wort het steeds moeilijker om oefeningen met enig militair karakter te organiseren, mede omwille van het feit dat de transmissieschool wordt overgeplaatst van VILVOORDE naar PEUTIE.
Ook een nieuw en verjongd K.R.O.W.B.-bestuur kan niet verhelpen aan deze toestand. De aktiviteiten komen bijgevolg op een laag pitje te staan en slechts af en toe wordt door enkele reserveofficieren van de kring deelgenomen aan een oefening. Niettemin wordt al het mogelijke gedaan om de kring in leven te houden. Dit lukt dank zij de stevige vriendschappelijke banden, gesmeed tijdens de voorbije jaren.

begin 1984 wordt een uitgebreide ledenwervingscampagne gevoerd, mede dank zij de N.V.R.O., die de kring regelmatig adressen laat geworden van jonge reserveofficieren. Deze aktie levert een zestigtal nieuwe leden op, wat zou kunnen wijzen op een hernieuwde belangstelling.
Onmiddellijk worden dan ook schuchtere pogingen ondernomen om te proberen de K.R.O.W.B. wat nieuw leven in te blazen. Zo zullen voor 1985 een drietal schietoefeningen worden aangevraagd.

Onder het enthousiaste voorzitterschap van LtKol Willy FAES en een jonge ploeg reserveofficieren stijgt het aantal leden tot 170 in 1988
Er wordt, meestal met 3 à4 ploegen, deelgenomen aan de Nationale Militaire Competitie, aan de Nationale Schietcompetitie en aan verscheidene regionale oefeningen. Er worden ook verscheiden eigen oefeningen georganiseerd (big bang, Hit en Run. Er wordt ook aktief deelgenomen aan de maandelijkse provinciale schietbeurten (10 x per jaar) die eerst plaatsvonden in Heverlee en daarna in Peutie.

Maar dit mooie liedje zal dank zij de legerhervormingen niet blijven duren. Door het opschorten van de legerdienst droogt de belangrijkste bron van rekrutering op. Bovendien werden de mogelijkheden om deel te nemen aan regionale oefeningen en schietbeurten eerst aanzienlijk verminderd en daarna zelfs afgeschaft.